Ölümün (ve hayatın) beş rengi
Ölüm, hayatın kaçınılmaz sonudur. Ve aslında hayatın inkâr edilmez gerçeğidir. [...]
Ölümü ve lezzeti aynı kâseden içmeye ne dersin?
Peygamberimizin [asm] “lezzetleri tahrip edeni hatırlayın” sözü, yaygın biçimde “Lezzetleri [...]
Kutsanmış Narsisizmin Dokuz Dokunulmazı
Kendi sözünü Allah’ın sözüne eşitlemek: “Ben Allah’ın âyetlerini konuşuyorum!” Senin [...]
KURBAN DİYE KESİLECEKLER LİSTESİ
Gıybet: Dudağına bir daha hiç değmeyecek şekilde kes. Seninle bir [...]
Vahiy insana insanı anlatır
İnsana dair "ahsen-i takvim" ifadesi, insana ayrıcalık vermez. "En güzel [...]
Kadından imam olur mu?
Caminin kadın-dostu olması gerektiğine, cumanın hanımlara açık olması gerektiğine, cenaze [...]
“Din” ne değildir?
Din, 'borç' anlamındaki 'deyn'den kök alır. Din, varlığının kendine borç [...]
“Ama anne ayaklarının altındaki benim cennetim!”
Cennet ayaklarının altında ya sevgili anneciğim, bunu bilerek yürü. Adımlarına [...]
“Ene’l Hakk!” -yine, yeni, yeniden
“Ben düşsüz bir uykunun gecesinden sonra, dün burada olan aynı [...]
Bozulmayan Oruçlar Hatırına
Senai Demirci’nin “Oruç Çiğnemek Sakızı Bozar mı Hocam?” isimli kitabı din ve medya ilişkisini hiçbir ayrıntıyı atlamadan, oldukça nüktedan ve toplumun her kesiminin anlayacağı bir biçimde sıkmadan fakat aynı zamanda basitleştirmeden anlatan bir kitap olarak karşıma çıktı. Akademik çalışmaların arasında boğulurken, bazen sayfalarca makaleyle anlatılmaya çalışılanın iki cümlede anlatıldığı “lafı gediğine koyan” eserleri gözden kaçırabiliyoruz.
